Wijndrinken uit glas en plastic

We waren het er gisterenavond volmondig over eens: wijn uit een plastic glas ruikt niet en smaakt niet! In het kader van mijn glasambassadeurschap organiseerde ik een etentje met een select groepje medebloggers. De Friends of Glass hadden mij gevraagd met het door hen toegezonden servies van deels plastic, deels glas, een etentje te organiseren, waarbij uiteraard gediscussieerd zou worden over glas versus plastic. Of de organisatie helemaal blij is met onze bevindingen weet ik niet. Maar laat ik eerst de avond beschrijven.

Lizet, Edith en Ariane arriveerden rond 17.00 uur, zodat we nog heerlijk in de tuin konden genieten van het zwoele weer. Met een glaasje cava en diverse Spaanse hapjes werd het ijs gebroken en de kennismaking uitgebreid. Al snel ging het gesprek over kruiden uit de tuin, koksopleidingen op het ROC, glutenvrij eten, oude 17e-eeuwse glaasjes en fruitbomen.

Maar vervolgens moest er gewerkt worden: ik schonk voor iedereen twee glaasjes cava: één in een gewone flute van glas, een tweede in een partyglaasje van plastic. En we waren het er snel over eens: hoe schattig het plastic fluitje ook is, het ligt te licht in de hand en de wijn heeft er een andere geur in dan in echt glas. Bovendien reageren ook de bubbels anders. Bij de een waren de bubbels sneller weg in het plastic glaasje, bij de ander in de glazen flute….. Onze conclusie: voor een feest met veel mensen is zo’n partydingetje uitstekend, maar geef ons maar cava in een glas. (Geproefd: Montcadi Brut, Margaret Wines, € 8,95)

Als ludiek element was er de glasquiz. De vragen (en antwoorden) waren grotendeels afkomstig van de Friends of Glass, maar ik had ook eigen vragen toegevoegd. Wist je bijvoorbeeld dat de oudste wijnfles met inhoud uit circa 325 na Chr. stamt? Hij werd gevonden in de Pfalz, in een Romeinse sarcofaag. Je kunt de fles bewonderen in het Historisches Museum in Speyer. Lizet was de glorieuze winnaar van de quiz, met een score van 6.5 vraag goed van de 13….

Inmiddels had Nico de aspergesalade gereed, en konden we binnen aan tafel. De salade aten we van glazen borden, maar werd geserveerd vanuit een mooie plastic schaal; de wijn werd uit zowel plastic als glas gedronken. Brood en crackers werden geserveerd in glazen schalen. Zelf moest ik erg wennen aan de glazen borden, het maakt wel veel lawaai bij het eten met metalen bestek.
Wederom was het de wijn die voor de meeste discussie zorgde. Zowel de Vernaccia di San Gimignano als de Zuidfranse Marsanne gaf in het plastic glas maar heel weinig van hun bouquet prijs. Sommige aanwezigen roken zelfs het plastic. Alleen in het glazen glas kwam de wijn tot zijn recht. Dan pas rook je het frisse fruit en alles wat er nog meer in de neus te ontdekken viel (mineraliteit voor de Vernaccia bijvoorbeeld). Bovendien kwam de wijn uit het plastic glas al snel lauw, laf en vermoeid over. Het plastic nam veel sneller dan het glas de temperatuur van de omgeving aan, waardoor de wijn sneller opwarmde in plastic.

Het dessert – twee soorten sorbetijs met verse Hollandse aardbeien, Marokkaanse frambozen en zelfgebakken schuimpjes – serveerde ik op witte plastic borden. We vonden allemaal dat dit toch wel een hoog campinggevoel opleverde. De smaak van het dessert werd niet beïnvloed door de borden, maar eten van plastic voegt niet toe aan de feestelijkheid van het geheel. De zoete Manseng d’Octobre hebben we daarom alleen maar in glas geproefd, plastic wijnglazen hadden inmiddels voor ons afgedaan!

Glas heeft na deze avond nog altijd onze voorkeur. Glas straalt sfeer en klasse uit, met plastic voel je je snel op camping of zeilboot. Glas heeft een rijke geschiedenis en is volledig recyclebaar, nog meer pluspunten. En voor wijn zijn we unaniem: wijn hoort in glas! Net als Nico en ik bleek ook Lizet in haar bagage altijd twee echte wijnglaasjes mee te nemen, heel voorzichtig gewikkeld in washandjes. Gaan we vliegen mogen dat zelfs ook steelloze Duralex glaasjes zijn. Maar wijn drinken uit plastic, nee, daar beginnen we niet aan.

Voor eten, serveren en voorraadbeheer zien we echter ook de voordelen van plastic: minder snel breekbaar en veel lichter bijvoorbeeld.

Foto’s van ons etentje zijn te bewonderen op Flickr. Lizet, Edith en Ariane zullen ook verslagen maken, en hier op Wijnkronieken kom ik binnenkort nog kort terug op wat aspecten van de avond. Met dank aan de Friends of Glass, voor het idee en de uitgebreide set attributen om een geslaagd avondje te organiseren.

Update 13 april: Verslag van Lizet op Foodlog vind je hier.
En van Ariane uiteraard in de Herberg.
Update 15 april: Edith’s verslag alhier.