Wat is het verschil tussen een Nederlandse wijnkenner en een Belgische? Een Nederlandse wijnkenner heeft een wijnencyclopedie, en een Belgische een wijnkelder’ (gevonden op Drinkblog).
Hier op de redactie van Wijnkronieken is het niet anders: ook daar ettelijke meters met boeken over wijn, waaronder diverse encyclopedieën – maar natuurlijk ook een goed gevulde wijnklimaatkast!
Tussen al die boeken is er één dat ik al ruim tien jaar vaak als eerste pak om iets op te zoeken en dat is de Wijngids van Hugh Johnson. Voor wijn-aficionados is Johnson geen onbekende, want hij heeft al diverse boeken over wijn op zijn naam staan. Hij is wél typisch old school, want hoewel zijn Wijngids heel systematisch op landen is ingedeeld, ruimt hij altijd een apart hoofdstuk in voor de chateaux van de Bordeaux-streek, wat bijna net zoveel pagina’s telt als het hoofdstuk over Australië.
Twee zaken vind ik plezierig aan deze wijngids: de opbouw is erg systematisch en de inhoud is feitelijk. Het is volstrekt geen sexy salontafelboek, maar een boek met veel pagina’s en veel feiten in kleine zwarte lettertjes, waarin nergens een foto te bekennen is. Na een korte inleiding op het wijnjaar 2006 en een artikel over puntensystemen voor het beoordelen van wijnen, loopt Johnson de landen van de wijnwereld langs, te beginnen bij Frankrijk. Daarna reist hij via de overige landen van Europa naar de andere continenten, om te eindigen met Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Bij alle vermelde regio’s, domeinen en makers vinden we korte, bondige informatie, plus een beoordeling van de wijnen met 1 tot 4 sterren en een oordeel over recente goede en minder goede jaren.
De Wijngids 2009 sluit af met hoofdstukken over druivenrassen, wijn en eten, beoordeling van wijnjaren en dergelijke. In voorgaande edities stonden sommige van die hoofdstukken tussen de inleiding en het hoofdstuk over Frankrijk, maar in de editie-2009 zijn deze hoofdstukken overzichtelijk gecombineerd op het eind. Heel veel nuttige informatie in een compact boek van ruim 400 pagina’s!
De Nederlandse vertaling is op zich goed verzorgd, afgezien van een temperatuurtabel die – waarschijnlijk licht beneveld – aan de wandel is gegaan van zijn bedoelde plek op pagina 397 naar de pagina ertegenover. Verder heeft Uitgeverij Het Spectrum besloten deze editie uit te breiden met korte stukjes over zes Nederlandse sommeliers. Bijna allemaal werken deze in toprestaurants. Omdat ik aanneem dat de gemiddelde lezer van deze wijngids daar niet regelmatig zal eten, vraag ik me af wat de toegevoegde waarde is van deze uitbreiding. Los daarvan is dit boek een dikke aanrader!
Hugh Johnson, Wijngids 2009, Spectrum, Houten 2008, isbn 9789027481368, € 19,95.
