Tot slot van de verslagen over mijn reisje naar de Ahr nog even aandacht voor het wandelen. Want na het proeven en drinken van wijn is dat toch wel een van de bekendste dingen waar mensen voor naar het dal komen. Komend van de snelweg 61 is het een vreemde gewaarwording: je rijdt door een prachtig golvend landschap, en niets duidt er nog op dat er zo’n mooi wijngebiedje vlakbij is. Dan ga je plotseling een bocht om en zie je aan de overkant van de weg steile wanden, in ons geval op 23 maart nog met sneeuw bedekt! Langzaam daal je via diverse bochten en haarspelden naar de rivier, om dan in een andere wereld aan te komen. De grote steden Bonn en Keulen zijn helemaal weg, hier vind je dorpjes, minikerkjes die zo weggelopen zijn van je Märklin-modelspoorbaan en wandelpaden. Veel wandelpaden zelfs. Ik heb geen idee hoeveel kilometer bewegwijzerde routes er door het dal loopt, maar het moeten er veel zijn.
De bekendste van die routes is de Rotweinwanderweg, waar we zondag dan ook een stukje van gelopen hebben. De route begint officieel in Altenahr en eindigt in Bad Bodendorf, een totale lengte van 35 km. Er zijn ook diverse aftakkingen, rondwandelingen, dorpspaden e.d. Routeboekjes heb ik niet kunnen vinden, en zijn waarschijnlijk ook niet nodig. Via internet kun je je goed oriënteren, ter plekke is alles uitstekend aangegeven met enerzijds het bekende druiventrosje, anderzijds diverse andere bordjes en overzichtspanelen. Verdwalen is zo goed als uitgesloten.
Wel zijn er wandelboekjes die de hele streek beslaan en dan ook stukken van de Rotweinwanderweg meenemen. Op de site van de Rotweinwanderweg vind je wat tips.
Langs de route zelf zijn meestal geen eetgelegenheden, maar een afstekertje naar een dorp is zo gemaakt, en daar vind je natuurlijk gewoon cafés, bakkers, restaurants en snackbarren. Water meenemen is wel aan te raden, zeker als het wat warmer wordt. Er zitten aardige klimmetjes in de route.
Tot zover de Ahr-verslagen. Uiteraard volgen te zijner tijd nog proefnotities van de wijnen die ik meebracht, onder andere de Spätburgunder van Meyer-Näkel die ons zo goed smaakte in de Hofgarten in Dernau.
