Een tijdje terug waren we door vrienden uitgenodigd om te komen eten. En of we ook de foto’s van onze Californië-reis zomer 2007 wilden meenemen? Ze willen namelijk deze zomer een reis maken langs diverse natuurparken in de westelijke staten van de VS. Wij hebben ons destijds – niet verrassend natuurlijk – beperkt tot één natuurpark en diverse wijnmakers ten noorden van San Francisco. Al bladerend langs de vele foto’s van wijngaarden kwamen we op het idee de volgende dag een fles te openen die we destijds met veel zorg hadden meegenomen: Ridge Geyserville 2004.
Ridge is een grote naam in Californië en hoofd-wijnmaker Paul Draper is een van de hoofdrolspelers in de recente geschiedenis van de Californische wijnindustrie, niet in het minst vanwege zijn werk om klassewijnen te maken van de ooit als obscuur beschouwde zinfandeldruif. De Geyserville-wijngaard ligt in de Alexander Valley, een wijde open (dus iets warmere) vallei waar de Russian River door stroomt, net boven de stad Healdsburg in het Sonoma-gebied.
Normaal ben ik niet zo onder de indruk van Californische zinfandel-wijnen, omdat de meeste te jammy zijn. Deze wijn, een blend van 75% zinfandel, 18% carignan en 7% petite syrah, was een uitzondering: geweldig rijk, prachtig fruit (braam, framboos), totaal niet jammy en een fraaie begeleider van mooie ribeye-steaks die we de dag ervoor bij onze (biologische) slager hadden gekocht. Het alcoholgehalte is met 14.9% nogal hoog voor mijn begrippen, maar deze wijn heeft zoveel te bieden aan smaak en rijkdom dat het hoge alcoholpercentage in het begin niet opvalt. Natuurlijk wordt het snel merkbaar als je aan het tweede glas begint!
Zinfandel is een bewerkelijke druif in de wijngaard en de betere zinfandel-wijnen zijn dus niet goedkoop, hoewel deze fles destijds voor $ 33 over de toonbank ging, wat met de gunstige dollarkoers meeviel. En ik heb al één wijnhandelaar in Nederland gevonden die latere jaargangen van de Ridge Geyserville in het assortiment heeft voor rond de 30 euro, dus wie weet …