Ken je dat? Het is herfst, en dan heb ik gelijk zin in twee dingen: bakken en wandelen. Voor het wandelen moet ik me op het moment even tevreden stellen met mooie herinneringen. Bijvoorbeeld die aan een wandelreis naar Südtirol. Of Alto Adige, zoals de Italianen het noemen, want Südtirol ligt in Noord-Italië, daar waar je de Brennerpas overkomt op weg naar zuidelijker oorden. Rondom de hoofdstad van de streek, Bozen of Bolzano heb ik in 2014 een week lang prachtige wijnwandelingen gemaakt. Het landschap is er fantastisch mooi, met op de hellingen overal klein wijngaarden, vaak nog met een bijzondere en zeer authentieke snoeiwijze, de pergola. Maar wat Südtirol ook heeft, zijn appels. De vlakte langs de oevers van de rivier de Etsch/Adige is bezaaid met boomgaarden. Samen met de druiven een prachtig gezicht. Die appels kun je overigens ook in Nederland kopen. Let op de blauwe stickertjes met Marlene erop.
Tijd om met appels aan de slag te gaan, die had ik wel. Ik ben daarom dit weekend gaan bakken. Als inspiratie had ik een boekje met appelrecepten van Marlene, waaruit ik een heerlijke appel-walnotencake maakte. Het recept blijkt zelfs online te staan. Je vindt het hier!
Heerlijk bij de koffie of thee, maar ook met een glaasje wijn erbij! Nu staat Südtirol niet bekend om zijn zoete wijnen, maar ik was wel onlangs in Tokaj, dé streek in Hongarije voor zoete wijnen. Vanuit Tokaj bracht ik een paar mooie flessen mee. En laat nou een glaasje ‘1413’ szamorodni van Disznökó geweldig goed bij die cake smaken. Wat szamorodni is? Een zoete wijnen van diverse witte druivenrassen, waarvoor zowel gezonde als met edele rotting aangetaste druiven zijn geoogst. Ik zal er later dit najaar meer over vertellen. Maar voor nu: veel plezier met het bakken!
