Bubbels, altijd en overal

‘Nee joh, dat is toch meer voor Oud-en-Nieuw!’: aan het woord is een Hollandse moeder tegen haar zoontje, enige dagen geleden in de supermarkt. Zoonlief wees op een fles goedkope Champagne, maar moeder was niet van plan die voor Kerst aan te schaffen. Een uitspraak uitermate typerend voor de houding van de meeste Nederlanders tegenover mousserende wijnen, helaas. Champagne, cava of welke mousserende wijn dan ook (met uitzondering van een prosecco-tje misschien) hoort bij Oud-en-Nieuw, en anders niet. Jammer!! Want wat kan een glas frisse bubbels toch lekker zijn, op elk moment van de dag, bij iedere gelegenheid! Daar komt nog bij dat ze in steeds meer landen en streken uitstekende mousserende wijnen maken, dus wat weerhoudt ons dan in hemelsnaam nog?

Etna
Ik denk bijvoorbeeld met plezier terug aan de geweldige welkomsttoast die we op Sicilië uitbrachten, rond een uur of half drie op woensdag, net uit het vliegtuig, met een glas Noblesse van Benanti in de prachtig gerestaureerde palmento van Tenuta Gelso! Sinds een aantal jaren maken de wijnmakers op de Etna mousserende wijnen, met verrassende resultaten. Bij Benanti, één van de bekendste wijnhuizen ter plaatse, gebruiken ze voor hun Brut voornamelijk witte carricante-druiven. De basiswijnen voor deze Noblesse worden deels op roestvrijstalen tanks, deels op eikenhouten vaten vergist. De tweede gisting, op fles, start in de lente volgend op de oogst. Daarna mogen de wijnen minimaal 18 maanden rustten; in deze tijd ontstaan de belletjes, net als bij cava en champagne.

Benanti koos voor witte druiven en creëerde een strak droge, minerale en sterk citrus-achtige spumante, die uitstekend combineert bij al het lekkers uit de Siciliaanse keuken: van schapenkaas met peperkorrels tot pizza en van worst tot caponata. De Noblesse is echter niet gelabeld als DO Etna: binnen deze herkomstbenaming moeten producenten die hun spumante op de  markt willen brengen als DO Etna minimaal 60% nerello mascalese gebruiken, zowel voor rosé als wit. Een vreemde regel, die ik niet helemaal heb kunnen bevatten; waarom alleen de rode nerello mascelese binnen de DO toestaan, en niet de witte carricante, die ook uitstekende resultaten levert? De bepaling neemt gelukkig niet weg dat de DO Etna Spumante uitstekende wijnen levert, zoals bijvoorbeeld van Cantine Russo of van Patria. Ik proefde van beide huizen zowel de rosé als de witte versie en allen waren ze even aangenaam en kwalitatief. Misschien dat ze iets zachter en fruitiger waren dan de mousserende carricante van Benanti, maar dat zou ik een in vergelijkende proeverij nog eens nader moeten onderzoeken…

Kappadocië
Een andere memorabele toast van vrij exotische herkomst was het glas dat werd geheven in Kappadocië, bij ons bezoek aan producent Kavaklidere. De Kavaklidere Brut, een prettig, fris en een beetje appelig glas bubbels gemaakt van 100% emir-druiven, stond voor ons koud om 11.00 uur ’s morgens midden op de toch wat kille en kale hoogvlakte van Anatolië! (Turkse thee of koffie was voor de meesten waarschijnlijk meer welkom geweest.) Een tweede gisting op fles vindt hier niet plaats: deze Turkse Sparkling kreeg zijn bubbels in een grote tank, volgens de methode Charmat.

Met diezelfde Brut van Kavaklidere sloten we een ballonvaart over de beroemde fairy castles en love valley’s van Kappadocië af (voor een indruk, kijk op Flickr). Volgens de overlevering (verteld door captain Suat Ulusoy van Royal Balloon) horen er bubbels geschonken te worden na iedere veilige landing van een luchtballon; de gebroeders Mongolfier zouden dat ook gedaan hebben. Dat lijkt me een traditie die we vooral moeten handhaven, want ze smaakten prima, die emir-bubbels van Kavaklidere!

Met deze warme herinneringen aan twee indrukwekkende wijnreizen die ik die jaar maakte, wil ik graag het jaar besluiten. Ik wens iedereen een bruisend en gezond 2013, waarin (mousserende) wijn een verantwoordde én inspirerende plaats zal innemen. Gelukkig Nieuwjaar!