Diner bij Kasteel Heemstede

In Grootspraak, het restaurantgidsje van Perswijn, krijgt het restaurant Kasteel Heemstede in Houten voor 2009 een 7,5 voor het totaal. De wijnkaart krijgt 3 van de 5 mogelijke druiventrosjes: leuke kaart, veel verschillende opties in flessen en glazen. Dat het restaurant inderdaad nog niet de top verdient in wijnkeuzes, bleek ons donderdagavond.

Op uitnodiging van een vriend die 50 werd, aten we met een gezelschap van 20 in het gezellige, voor de Kerst versierde souterrain. Het aperitief mochten we gebruiken in de fraaie ontvangsthal van het echte kasteel, waar een kantoor in gevestigd is. (Nou ja, echte kasteel: het geheel is een reconstructie van het gebouw dat in 1987 door brand geheel verwoest werd.)

Zoals dat met een dergelijk gezelschap gaat, was het menu en de wijnen al voor ons uitgezocht, en van prijzen hadden wij die avond geen benul. Dat betekende dus gewoon genieten van de vijf gangen met vijf verschillende wijnen die ons voorgezet werden.
Helaas paste bij één gang de uitgeschonken wijn totaal niet. De wijn was goed, het gerechtje verrassend, maar de combinatie haalde de wijn totaal naar beneden. Er bleef weinig meer van over dan wat water met zuur. Vreemd om te ervaren, in zo’n gerenommeerd restaurant. Zou het (mede) daarom zijn dat die Michelin-ster dit jaar afgenomen is?

Maar laat ik maar eens vermelden wat we aten en dronken:
Vouvray 2006 van Bernard Gautier bij tartaar van kreeft en rund; een verrukkelijke combinatie. De wijn was sterk mineraal in de neus, had mooi rijp fruit in de mond en vooral veel, heel veel afdronk. Leuk om deze wijn zo ingezet te zien; we ontmoetten de maker op de wijnreis van de Wijnacademie dit voorjaar.

Verdejo 2007 van Palacios de Bornos bij zalm, gefrituurde asperge overgoten met champagneschuim en geflankeerd door wat heel fijn gesneden bietjes. Daarnaast een komkommersorbetijs met kerrie. En dat was de killer voor deze wijn, helaas. Deze Verdejo uit de Rueda heeft 8 maanden gerijpt op barriques, en had daardoor een stevige houttoon. Bij het pittige sorbetijs bleef er zoals gezegd niets van de wijn over! Nico en ik verschillen nog van mening over de combinatie met de zalm en de asperge: ik vond het ook daar niet mee combineren, Nico wel.

Chardonnay Reserva 2006 van Viña Carmen, Casablanca Valley, Chili, bij gegrilde tarbot, risotto met paling en wilde spinazie. Gelukkig opnieuw een fantastische combinatie. De wijn was enorm breed, had de hoogste zuren die ik ooit in een Chardonnay aantrof en veel tropisch fruit.

Urano Malbec 2006 van Eral Bravo, Mendoza Valley, Argentinië bij hertenbiefstuk, geschaafde spruitjes, pastinaakmousse en een gratin van aardappel en pata negra. Wauw, wat een wijn: zwoel, rijp fruit, kruidig. Typisch Malbec en een uitmuntende combinatie met het gerecht.

Spätlese Samling 2007 van Tschida, Burgenland, Oostenrijk bij tarte tatin van ananas, ijs van tonkabonen en mousse van vossebessen. Een topper als afsluiting: stevige zuren, fris fruit, pittig, geur van kweeperen, honing en fruit.

Als iedere gang 2 punten krijgt, kom ik op een 8. Ligt niet zo ver van die 7,5 van Grootspraak…. Verder was ook de bediening uitstekend, het brood lekker en werd er veel water bijgeschonken. De wijn kwam steeds in een passend glas, wat Nico en ik erg wisten te waarderen. Ik blijf daarom bij mijn 8 voor Kasteel Heemstede, ondanks de misser bij de tweede gang. Vreemd genoeg gaf de bediening toe dat bekend was dat de combinatie het niet deed. Waarom er dan wel aan vast houden, vraag ik me af?

Tweede foto: Bernard Gautier achter een tafel met zijn wijnen, april 2008.